Even iets terugdraaien… HDR-fotografie
Deze week kreeg ik de nieuwe Focus in de bus en ik zag dat er een stukje over HDR-fotografie in stond. HDR staat voor High Dynamic Range. Tot zover heb ik nog niks fout gezegd. Ook niet bij mijn post op de zoom gallery (zie bovenstaande foto). Nou moet ik zeggen dat dit nog een grensgevalletje is, want dit is denk ik nog net een HDR foto. Maar… correct me if I’m wrong!
Ik heb me wel schuldig gemaakt aan het feit dat ook in de focus staat deze uitgave. Namelijk dat ik (net als veel anderen) Extreme Tone Mapping en High Dynamic Range door elkaar haalde. Gelukkig komt het ook vaak voor dat mensen een extreem ‘ge-tonemapte’ foto aan zien als een HDR beeld, dus een hele grote misdaad is het niet van me. Aan alle mensen die ik heel stoer had verteld dat HDR vet stoer en gaaf is… Sorry!
Voor de mensen die er nu nog niks van snappen zal ik het even uitleggen.
HDR-fotografie is eigenlijk ontstaan omdat beeldsensoren van digitale camera’s het grote verschil tussen licht en donker niet aan kunnen. Daardoor krijg je eigenlijk een foto waar of het donkere gedeelte bijna zwart wordt en het lichte gedeelte goed zichtbaar wordt of andersom. Neem voor het voorbeeld een foto in beeld waar je binnen staat en naar buiten fotografeert. Wanneer je dat doet zie je vaak dat het binnengedeelte bijna zwart is en de lucht buiten goed te zien is of dat het lichte gedeelte (de lucht) helemaal wit is geworden en het binnengedeelte goed te zien is. Om dit op te lossen hebben ze HDR-fotografie bedacht. Dat wil eigenlijk zeggen dat je drie (of meer) verschillende foto’s maakt met verschillende sluitertijden (te donker – normaal – te licht) en die drie over elkaar legt. Uit alle drie pak je dan eigenlijk het goede duidelijke gedeelte waardoor je bovenstaand probleem dus op vangt. Uit de te donkere foto pak je dus lucht, uit de normale de middentonen en uit de te lichte pak je het binnengedeelte. Op die manier is dus alles goed zichtbaar. Dat is eigenlijk HDR-fotografie.
Extreme Tone Mapping gaat eigenlijk nog net een stapje verder. Het principe is gelijk, je maakt meerdere foto’s en legt deze over elkaar om alles goed zichtbaar te maken alleen vervolgens versterk je alles zo zwaar waardoor het effect nog veel groter wordt. Dit kan je vaak zien aan hele extreme kleuren en fikse halo’s. Zie voorbeeld. En in principe gaat dat dus behoorlijk voorbij aan HDR en is dat net niet wat je met HDR wilt bereiken. HDR is wat dat betreft iets beschaafder terwijl Extreem Tone Mapping en behoorlijk dik bovenop ligt. Bovendien kan je een ge-tonemapte foto ook uit één foto maken in plaats van meerdere. In principe kan dit met HDR dan weer niet.
Nu ik dit zo lees denk ik dat je mijn foto die ik ook op Zoom heb geplaatst nog net HDR mag noemen. Want die is nog niet zo heel erg extreem. Om de bomen is net een klein beetje een halo te zien. Maar niet extreem.
Thnx Focus!
Meer HDR/Tone Mapped foto’s zien? Bekijk dan deze flickr pool en oordeel zelf!