Emotiemachine?

Ben net precies een beetje bekomen van de serie “Visions of the future” van Michio Kaku. Hierin geeft hij weer hoe de technologie tot nu toe is gegroeid, maar vooral ook hoe het nog zal gaan groeien.
Het eerste gedeelte was voor mij niet veel nieuws en als je een beetje oplet tegenwoordig is dit denk ik voor niemand iets nieuws, auto’s die zelf hun route kiezen. Door middel van gps en diverse sensoren zijn ze hiertoe in staat en kunnen ze obstakels onderweg zoals een stilstaande auto onderweg ontwijken. Dit zijn dingen waar ook nu al volop mee wordt geëxperimenteerd en die we in de niet zo heel verre toekomst zullen zien denk ik. Makkelijk voor mij, hoef ik ook mijn rijbewijs waarschijnlijk niet te halen want de auto brengt me wel!

Maar dan… Verderop in de serie gaat het over robots die steeds slimmer worden en zie je een vrouw die behoorlijk depressief was. Samen met doktoren hebben ze toen besloten om een chipje (een soort brein-peacemaker) in te brengen waardoor ze haar emoties in de hand kan houden. Wanneer het chipje merkt dat ze terug zakt grijpt het in waardoor ze weer vrolijker wordt. Shock! Meteen moest ik weer even denken aan de week in de Ardennen toen ik samen met Guido, Michel, nog een Michel en Diederik een gesprek had over de emotiemachine. (Is het mogelijk een machine/robot te maken die niet van een mens te onderscheiden is en net zo denkt). Toen dacht ik dat dat echt nog heel ver weg was. Maar nadat ik heb gezien dat nu al met een chipje emoties van een mens geregeld kunnen worden komt dit toch wel al heel dichtbij en begin ik er toch echt wel in te geloven! Natuurlijk kwam een aibo al behoorlijk in de buurt maar dat blijft een robot, als ze dat robottige er nou nog een beetje uithalen en die machine vol pompen met emotie-theorie weet ik niet meer of ik een robot nog wel van een mens kan onderscheiden!

Ook grappig om te weten trouwens dat er in Azië al over richtlijnen wordt nagedacht over hoe ver je met een robot mag gaan als het gaat om slimme robots.